Język liguryjski jest używany na wybrzeżu oraz na terenach górskich rozpostartych pomiędzy rzeką Var na zachodzie (obecna Francja), Niziną Padańską i rzeką Magra na wschodzie. W przeszłości obszar ten zamieszkany był przez ludność zróżnicowaną pod względem pochodzenia i rasy, a mianowicie: Celtów, Fenicjan, Greków, Italów, barbarzyńców i Lewantyńczyków, którzy następnie zostali zjednoczeni pod rzymskim panowaniem. Język liguryjski należy do grupy dialektów gallo-italskich.
Genova – Genua – miasto położone w środkowej części wybrzeża Zatoki Genueńskiej. Zostało ono założone przez Ligurów i szybko zyskało na znaczeniu, dzięki żegludze morskiej, w której kluczową rolę odgrywali Etruskowie i Grecy.
W drugim wieku przed naszą erą, obszar zamieszkiwany przez Ligurów został całkowicie podporządkowany Rzymowi. Wyjątkiem były tereny zajmowane przez plemiona alpejskie, które zostały ostatecznie podbite dopiero w 14 r.p.n.e. przez Cesarza Augusta. Uważa się, że dzisiejsze dialekty liguryjskie, wliczając w to również dialekt genueński, są spokrewnione z językiem łacińskim i należą do rodziny dialektów włoskich i języków romańskich.

W samej Genui w odróżnieniu od obszarów położonych w głębi lądu, język stopniowo ewoluował, przybliżając się coraz bardziej do języka włoskiego. Mimo to różnice fonetyczne nadal są zauważalne i to nawet pomiędzy poszczególnymi dzielnicami miasta. Można zatem powiedzieć, że każda z dzielnic posiada swój własny dialekt.
Język liguryjski, podobnie do innych języków używanych na Półwyspie Apenińskim, posiada niezwykłe dziedzictwo kulturowe. Pochodzą stąd znane postacie ze świata literatury, muzyki i sztuki. Przypomnijmy, że byli nimi: Krzysztof Kolumb, Eugenio Montale (poeta i pisarz), Niccolò Paganini, Giuseppe Mazzini (polityk działający na rzecz zjednoczenia Włoch.

Umberto Bindi (muzyk), Fabrizio de André (poeta i muzyk), Gilberto Govi (aktor).

Przetłumaczył: Piotr Pokorny

Il dialetto ligure è diffuso nella fascia costiera e sull’arco montano tra il Varo, la Pianura Padana ed il Magra. Qui abitarono  popoli e razze di diversa origine, come Celti, Fenici, Greci, Italici, Barbari, Levantini che poi furono unificati dai Romani. Tale dialetto  appartiene al gruppo galloitalico.

Genova  -Genua – al centro del golfo fu fondata dai liguri, e divenne subito importante grazie ai traffici marittimi che coinvolgevano greci  ed etruschi.

La terra dei Liguri diventò quasi completamente romana nel corso del secondo secolo avanti Cristo, ad eccezione di quella occupata dalle tribù alpine la cui sottomissione si completò nel 14 avanti Cristo ad opera di Augusto, per cui possiamo dire che i dialetti liguri di oggi, incluso il genovese, sono figli diretti del latino e fratelli dei dialetti italiani e neolatini d’Europa

In città, a differenza dell’entroterra, la lingua si è gradatamente evoluta, avvicinandosi  sempre di più all’italiano, tuttavia differenze fonetiche si trovano addirittura da un quartiere all’altro, per cui possiamo dire che ogni quartiere ha il suo dialetto.

La Ligura, al pari di altri dialetti della penisola, ha un patrimonio culturale straordinario. Personaggi del mondo della letteratura, della musica, delle arti sono nati in quel limbo di terra.

Rcordiamo: Cristoforo Colombo, Eugenio Montale, Niccolò Paganini, Giuseppe Mazzini, Umberto Bindi, Fabrizio de André, Gilberto Govi.