Ci pervengono molte proposte di pubblicazione di opere d’arte, ma naturalmente non possiamo postarle tutte. Stamattina ne abbiamo scelta una dell’artista polacca Iwona Kazun, il cui titolo “Limbo” invita l’osservatore a qualche riflessione. In verità non è il titolo a catturare l’occhio a prima vista, ma l’opera, la cui raffigurazione mette in moto il fenomeno della percezione. Dunque, senza dilungarci in un discorso troppo tecnico, mentre noi sostiamo al cospetto di un quadro, le informazioni raccolte dal nostro campo percettivo vengono trasmesse al”cervello” che tenta di elaborarle e razionalizzarle. Da qui la riflessione. L’occhio fisico percorre e ripercorre minuziosamente il disegno, i contorni, la tecnica, la colorazione, poi incomicia a chiedersi il perché del rosso, il perché del chiaroscuro. E lo sfondo blu? Forse non lo sa nemmeno l’artista. No, decisamente non lo sa, siamo noi gli indiscreti, cerchiamo di immaginarlo noi dall’esterno. Ci introduciamo nell’interiorità di un individuo che nemmeno conosciamo e incominciamo con la nostra fantasia ad attivare una ermeneutica del tutto, vogliamo scavare, vogliamo sapere…Quelle proporzioni…le spalle volutamente pronunciate, le braccia  incrociate sulle gambe a simboleggiare una inconscia censura o chiusura, la testa decisamente girata all’indietro puntando lo sguardo dove? E perché?…Forse una fuga dal presente, una fuga dalla realtà, un brancolare nel nulla.
Abbiamo quasi capito: è il limbo.

Guido Parisi

Propozycje publikacji dzieł sztuki, które są przez nas odbierane są nieliczne, naturalnie jest rzeczą wręcz niemożliwą udostępnienie wszystkich. Dzisiejszego dnia wybór padł na dzieło polskiej artystki, Iwony Kazun, którego tytuł “Limbo” skłania do refleksji.
Jednak to nie tytuł przyciąga wzrok na pierwszy rzut oka, lecz samo dzieło, którego reprezentacja uruchamia zjawisko postrzegania. Nie warto zatem mitrężyć zbyt szczegółowo technicznego przedsłowia, podczas gdy zatrzymując się w obliczu dzieła, informacje odbierane przez nasze pole percepcji zostają przekazywane “rozumowi”, który próbuje je przetworzyć i poddać racjonalizacji. Stąd otóż ta refleksja.
Oko fizyczne mknie i bada szczegółowo obraz, kontury, technikę, koloryzację, następnie stawia sobie pytania odnośnie wyboru czerwieni, światłocienia. A ten granat w tle? Być może nawet sama artystka dokładnie tego nie wie. Nie, nie jest tego w pełni świadoma, to my jesteśmy niedyskretni i próbujemy to sobie wyobrazić na zewnątrz. Przenikamy w głąb duszy indywidualności, której doprawdy nie znamy, podczas gdy nasza imaginacja aktywuje hermeceutykę całości, pragniemy dociec, pragniemy się dowiedzieć… Te proporcje… wyraźnie podkreślone ramiona, ręce oplatające nogi symbolizują podświadomą cenzurę lub chęć odgraniczenia, głowa odwrócona do tyłu kieruje wzok gdzieś w siną dal, lecz w jakim kierunku? I dlaczego? Być może to ucieczka od teraźniejszości, ucieczka od rzeczywistości, błądzenie w nicości.
Jest już niemal dla nas oczywiste: to jest limbo.

Traduzione di Iwona Kazun