1. Kraj bez bladych poranków (…) Budzę się ślepa jak kot. W pomieszczeniu panuje półmrok, słychać tylko równomierny oddech i szeleszczenie pościeli, której nieoblekanie nazywane prze ze mnie mieszanką języków: „coperta inside” , które jeszcze tak niedawno budziło we mnie duże zdziwienie, czy nawet bunt. Aby dostrzec kontury szafki nocnej i własną wysuniętą z…

L’Italie, c’est comme la marée Je l’ai dans le cœur qui me remonte comme un signe*   En fragments de terre et d’hommes, telle une mosaïque de réminiscences…   Le premier camaïeu en est un d’enfance. Vacances passées à Palerme ou à Sorrente. Smocks et tissus fins cousus en jolies robes de fillette. Le soleil…